طوطی‌های راهب یا کواکر، پرندگانی باهوش، اجتماعی و دوست‌داشتنی هستند که می‌توانند به اعضای خانواده شما تبدیل شوند. اما قبل از اینکه یکی از این پرندگان زیبا را به خانه بیاورید، باید اطلاعات کافی در مورد نیازها و خصوصیات رفتاری آنها داشته باشید. در این مقاله، 20 نکته مهمی را که باید درباره طوطی‌های راهب بدانید، با شما به اشتراک می‌گذاریم:

• 🔵طول عمر بالا: طوطی‌های راهب می‌توانند تا 20-30 سال یا حتی بیشتر عمر کنند. آیا برای این تعهد بلندمدت آماده هستید؟
• 🔵هوش سرشار: آنها بسیار باهوش هستند و نیاز به تحریک ذهنی زیادی دارند. اسباب‌بازی‌های فکری و تعاملات روزانه برای آنها ضروری است.
• 🔵اجتماعی بودن: طوطی‌های راهب به شدت اجتماعی هستند و به توجه و تعامل با صاحب خود نیاز دارند. اگر زمان کافی برای وقت گذراندن با آنها ندارید، شاید گزینه مناسبی برای شما نباشند.
• 🔵توانایی تقلید صدا: طوطی‌های راهب به خوبی می‌توانند صداها و کلمات را تقلید کنند. این می‌تواند سرگرم کننده باشد، اما همچنین به این معنی است که صداهای ناخواسته را نیز ممکن است یاد بگیرند.
• 🔵غریزه لانه سازی: آنها غریزه قوی‌ای برای لانه سازی دارند و ممکن است تلاش کنند در خانه شما لانه بسازند. فراهم کردن مواد مناسب برای لانه سازی می‌تواند این غریزه را به شکل سالم تری هدایت کند.
• 🔵نیاز به فضای بزرگ: آنها به قفس بزرگ و جاداری نیاز دارند تا بتوانند به راحتی پرواز کنند و بازی کنند.
• 🔵رژیم غذایی متنوع: رژیم غذایی آنها باید شامل پلت مخصوص طوطی، میوه‌ها، سبزیجات و آجیل باشد.
• 🔵حساسیت به آلودگی هوا: آنها به آلودگی هوا حساس هستند. از قرار دادن قفس آنها در نزدیکی آشپزخانه یا مناطقی که دود سیگار وجود دارد خودداری کنید.
• 🔵نیاز به حمام: آنها نیاز به حمام منظم دارند تا پرهای خود را تمیز و سالم نگه دارند.
• 🔵جویدن اشیاء: آنها عاشق جویدن اشیاء هستند. اسباب‌بازی‌های جویدنی را در اختیارشان قرار دهید تا مبلمان شما در امان بماند.
• 🔵مستعد افسردگی: طوطی‌های راهب اگر به اندازه کافی تحریک ذهنی و اجتماعی نداشته باشند، مستعد افسردگی هستند.
• 🔵نیاز به نور خورشید: آنها برای تولید ویتامین D به نور خورشید نیاز دارند. قفس آنها را در معرض نور طبیعی قرار دهید (اما نه مستقیم و شدید).
• 🔵هزینه نگهداری: نگهداری از طوطی راهب می‌تواند پرهزینه باشد. هزینه غذا، اسباب‌بازی، دامپزشک و قفس را در نظر بگیرید.
• 🔵قانونی بودن نگهداری: در برخی از مناطق، نگهداری از طوطی راهب غیرقانونی است. قبل از خرید، قوانین محلی را بررسی کنید.
• 🔵مستعد گاز گرفتن: آنها ممکن است در شرایط خاص (مانند ترس یا احساس خطر) گاز بگیرند.
• 🔵آموزش و تربیت: طوطی‌های راهب را می‌توان آموزش داد. آموزش به آنها کمک می‌کند تا رفتار بهتری داشته باشند و با شما ارتباط بهتری برقرار کنند.
• 🔵نیاز به ناخن گرفتن: ناخن‌های آنها به طور طبیعی رشد می‌کنند و نیاز به ناخن گرفتن منظم دارند.
• 🔵انتخاب دامپزشک متخصص پرندگان: قبل از خرید طوطی، یک دامپزشک متخصص پرندگان را پیدا کنید.
• 🔵آمادگی برای تغییر: آوردن طوطی راهب به خانه، یک تغییر بزرگ در زندگی شما خواهد بود. برای این تغییر آماده باشید.

به خاطر داشته باشید که طوطی راهب یک حیوان خانگی عالی است، اما فقط برای افرادی که آماده سرمایه گذاری زمان، انرژی و پول برای مراقبت از آنها هستند.

این نکات فقط یک شروع هستند. قبل از آوردن طوطی راهب به خانه، تحقیقات بیشتری انجام دهید و با پرورش‌دهندگان و صاحبان با تجربه مشورت کنید.

20 نکته ای که باید درباره طوطی راهب (کواکر) سخنگو بدانید

1. هوش و استعداد یادگیری بالا

طوطی های راهب به هوش بسیار بالایی مشهور هستند. این هوش به آنها اجازه می‌دهد تا به سرعت کلمات و عبارات جدید را یاد بگیرند و حتی آنها را در موقعیت‌های مناسب استفاده کنند. استعداد یادگیری آنها به آموزش‌پذیری خوبشان هم کمک می‌کند. آنها می‌توانند ترفندها و دستورات مختلفی را بیاموزند و اجرا کنند. این هوش بالا نیازمند تحریک ذهنی مداوم است. فراهم کردن اسباب‌بازی‌های فکری و تعاملی برای جلوگیری از خستگی و رفتارهای مخرب ضروری است. به‌طور کلی، هرچه بیشتر با طوطی خود تعامل داشته باشید و او را به چالش بکشید، بیشتر از توانایی‌های ذهنی او بهره‌مند خواهید شد. آنها میتوانند نام اشیا را یاد بگیرند و حتی اشیا را با نامشان به شما بدهند.

2. توانایی تقلید صدا و سخنگویی

یکی از بارزترین ویژگی‌های طوطی‌های راهب، توانایی فوق‌العاده آنها در تقلید صدا و سخنگویی است.آنها می‌توانند صداهای مختلف محیط اطراف، مانند صدای زنگ تلفن، آژیر خطر، یا حتی صدای انسان‌ها را تقلید کنند.بسیاری از طوطی‌های راهب می‌توانند دایره لغات قابل توجهی را جمع‌آوری کنند و از کلمات و عبارات در مکالمات ساده استفاده کنند.برای آموزش سخنگویی به طوطی خود، باید صبور باشید و به طور مداوم با او صحبت کنید و کلمات و عبارات مورد نظر را تکرار کنید.بهره‌گیری از تشویقی و پاداش (مانند دادن خوراکی‌های مورد علاقه) می‌تواند به تسریع فرآیند یادگیری کمک کند.

شروع آموزش از سنین پایین تر معمولا نتیجه بهتری دارد.تقلید صدا و سخنگویی برای طوطی های راهب یک نوع سرگرمی و تعامل با محیط اطراف است.طوطی‌های راهب بسیار اجتماعی هستند و به توجه و تعامل با انسان‌ها نیاز دارند.آنها از بودن در کنار صاحبان خود لذت می‌برند و به بازی و نوازش واکنش مثبت نشان می‌دهند.کمبود توجه و تعامل می‌تواند منجر به افسردگی، رفتارهای مخرب (مانند پرکنی) و سایر مشکلات رفتاری شود.اگر زمان کافی برای تعامل با طوطی خود ندارید، بهتر است یک جفت برای او تهیه کنید تا از تنهایی درآید.

به طور منظم با طوطی خود صحبت کنید، با او بازی کنید و او را نوازش کنید تا احساس امنیت و شادی داشته باشد.

آنها به صاحب خود وابسته می شوند و نبود طولانی مدت صاحب می‌تواند باعث ناراحتی آنها شود.اجتماعی بودن این پرنده به این معناست که با دیگر حیوانات خانگی هم می‌تواند ارتباط خوبی برقرار کند (البته با احتیاط و نظارت).طوطی های راهب عاشق یادگیری ترفندهای جدید هستند و این یک راه عالی برای تعامل با آنهاست.

4. نیاز به فضای کافی و قفس بزرگ

طوطی‌های راهب پرندگانی فعال هستند و به فضای کافی برای حرکت و بازی نیاز دارند. قفس آنها باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا بتوانند به راحتی بال‌های خود را باز کنند و بپرند. قفس باید دارای میله‌های افقی باشد تا طوطی بتواند به راحتی از آنها بالا برود و ورزش کند. علاوه بر قفس، طوطی شما باید فرصت کافی برای بازی و پرواز آزادانه در خارج از قفس را نیز داشته باشد. قرار دادن اسباب‌بازی‌های مختلف در قفس (مانند تاب، نردبان، و اسباب‌بازی‌های جویدنی) می‌تواند به تحریک ذهنی و فیزیکی طوطی کمک کند. تمیز کردن منظم قفس برای حفظ سلامتی طوطی ضروری است. محل قرارگیری قفس باید دور از جریان مستقیم هوا و نور مستقیم خورشید باشد. قفس باید در مکانی قرار گیرد که طوطی بتواند تعاملات اجتماعی خانواده را ببیند و احساس تنهایی نکند.

5. رژیم غذایی متنوع و متعادل

طوطی‌های راهب به رژیم غذایی متنوع و متعادل نیاز دارند تا سالم و شاداب بمانند.رژیم غذایی آنها باید شامل ترکیبی از دانه ها، میوه‌ها، سبزیجات، و پلت‌های تجاری با کیفیت باشد.دانه ها نباید به تنهایی غذای اصلی طوطی باشند، زیرا فاقد بسیاری از مواد مغذی ضروری هستند.میوه‌ها و سبزیجات تازه باید به طور روزانه در رژیم غذایی طوطی گنجانده شوند.(از دادن آووکادو به طوطی خودداری کنید، زیرا برای آنها سمی است.)پلت‌های تجاری با کیفیت می‌توانند به عنوان یک منبع مکمل از مواد مغذی مورد نیاز طوطی استفاده شوند.

آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس طوطی باشد.

از دادن غذاهای فرآوری شده، شور، شیرین و چرب به طوطی خودداری کنید.تشویقی ها را در حد اعتدال به طوطی خود بدهید و سعی کنید از تشویقی های سالم مانند تکه های کوچک میوه یا سبزیجات استفاده کنید.

6. نیاز به اسباب بازی های جویدنی

طوطی‌های راهب به طور غریزی دوست دارند که اجسام را بجوند. این رفتار به حفظ سلامت نوک آنها کمک می‌کند و از رشد بیش از حد آن جلوگیری می‌کند. فراهم کردن اسباب‌بازی‌های جویدنی مختلف (مانند اسباب‌بازی‌های چوبی، اسباب‌بازی‌های طنابی، و اسباب‌بازی‌های کاغذی) برای طوطی ضروری است. اسباب‌بازی‌های جویدنی باید به طور مرتب تعویض شوند تا طوطی از آنها خسته نشود. جویدن اسباب بازی ها برای طوطی یک فعالیت سرگرم کننده و مفید است که از ایجاد رفتارهای مخرب جلوگیری می کند. میتوانید اسباب بازی های جویدنی را با مواد طبیعی مانند شاخه های درختان میوه (که سمپاشی نشده اند) درست کنید. همیشه بر جویدن طوطی نظارت داشته باشید تا از بلعیدن قطعات کوچک اسباب بازی جلوگیری شود.

7. طول عمر بالا

طوطی‌های راهب می‌توانند بین 20 تا 30 سال عمر کنند، و حتی برخی از آنها می‌توانند بیشتر از این هم زندگی کنند. این بدان معناست که نگهداری از یک طوطی راهب یک تعهد بلندمدت است. مراقبت‌های مناسب، رژیم غذایی سالم، و محیط زندگی غنی می‌تواند به افزایش طول عمر طوطی شما کمک کند. به طور منظم طوطی خود را برای معاینات پزشکی به دامپزشک متخصص پرندگان ببرید. توجه کنید که با افزایش سن، ممکن است طوطی شما به مراقبت های ویژه ای نیاز داشته باشد. داشتن یک طوطی راهب سالم و شاد می‌تواند سال ها شادی و همراهی را به زندگی شما بیاورد. تهیه وصیت نامه برای طوطی تان در صورت فوت شما، می‌تواند تضمین کند که بعد از شما هم به خوبی از او مراقبت خواهد شد.

8. نیاز به استحمام منظم

طوطی‌های راهب برای حفظ سلامت پرهای خود به استحمام منظم نیاز دارند.استحمام به از بین بردن گرد و غبار، روغن اضافی، و آلودگی‌ها از پرها کمک می‌کند.شما می‌توانید طوطی خود را با بهره‌گیری از یک بطری اسپری آب، یک دوش آب کم‌فشار، یا یک ظرف کم‌عمق آب حمام کنید.از بهره‌گیری از صابون یا شامپو برای شستشوی طوطی خودداری کنید، زیرا این مواد می‌توانند روغن‌های طبیعی پرها را از بین ببرند.بعد از حمام کردن، طوطی خود را در یک مکان گرم قرار دهید تا خشک شود.از بهره‌گیری از سشوار خودداری کنید، زیرا می‌تواند به پرهای طوطی آسیب برساند.

بعضی از طوطی ها عاشق حمام کردن هستند، در حالی که برخی دیگر از آن می ترسند.

اگر طوطی شما از حمام کردن می ترسد، به آرامی و با صبر و حوصله او را به این کار عادت دهید.حمام کردن منظم به جلوگیری از پرکنی و سایر مشکلات پوستی در طوطی ها کمک می کند.بهترین زمان برای حمام کردن طوطی، صبح زود است تا در طول روز فرصت کافی برای خشک شدن داشته باشد.

9. حساسیت به دود و مواد شیمیایی

طوطی‌های راهب به دود و مواد شیمیایی بسیار حساس هستند. قرار گرفتن در معرض دود سیگار، دود ناشی از پخت و پز، مواد شوینده قوی، و سایر مواد شیمیایی می‌تواند باعث مشکلات تنفسی و سایر مشکلات سلامتی در طوطی‌ها شود. از سیگار کشیدن در نزدیکی طوطی خودداری کنید. از بهره‌گیری از مواد شوینده قوی در نزدیکی قفس طوطی خودداری کنید. تهویه مناسب خانه به کاهش قرار گرفتن طوطی در معرض مواد شیمیایی کمک می کند. هنگام پخت و پز، از تهویه مناسب استفاده کنید تا از انتشار دود در خانه جلوگیری شود. مراقب باشید از اسپری کردن عطر، خوشبو کننده هوا و سایر مواد شیمیایی در نزدیکی طوطی خود خودداری کنید. در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکلات تنفسی در طوطی خود، فورا با دامپزشک متخصص پرندگان تماس بگیرید.

10. صداهای بلند و جیغ زدن

طوطی‌های راهب به طور طبیعی پرندگان پر سر و صدایی هستند و ممکن است در طول روز صداهای بلند و جیغ‌های مختلفی تولید کنند. این رفتار بخشی از ارتباط طبیعی آنها است. آموزش دادن به طوطی برای کنترل صدای خود می‌تواند به کاهش میزان سر و صدا کمک کند. هرگز طوطی خود را به خاطر جیغ زدن تنبیه نکنید، زیرا این کار می‌تواند باعث ترس و اضطراب در او شود. فراهم کردن اسباب بازی های کافی و تعامل منظم با طوطی می‌تواند از جیغ زدن های ناشی از خستگی و کمبود توجه جلوگیری کند. سعی کنید الگوی مشخصی برای فعالیت های روزانه طوطی خود ایجاد کنید تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد و کمتر جیغ بزند.

11. حساسیت به تغییرات محیطی

طوطی‌های راهب به تغییرات محیطی، مانند تغییر دما، رطوبت، و روشنایی، بسیار حساس هستند.این تغییرات می‌توانند باعث استرس و مشکلات سلامتی در آنها شوند.قفس طوطی را در مکانی قرار دهید که دمای آن ثابت باشد و از تغییرات ناگهانی دما جلوگیری شود.رطوبت مناسب (حدود 40 تا 50 درصد) برای سلامت طوطی ضروری است.می‌توانید از یک دستگاه رطوبت‌ساز برای حفظ رطوبت مناسب استفاده کنید.قرار دادن قفس طوطی در معرض نور طبیعی خورشید (به مدت محدود) برای تولید ویتامین D ضروری است.از قرار دادن قفس در معرض نور مستقیم خورشید در طول روز خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث گرم شدن بیش از حد طوطی شود.

در صورت تغییر فصل، به تدریج طوطی خود را به تغییرات دما و رطوبت عادت دهید.

تغییرات ناگهانی در محیط زندگی طوطی، مانند جابجایی قفس یا تغییر چیدمان اتاق، می‌تواند باعث استرس در او شود.سعی کنید این تغییرات را به تدریج انجام دهید.در صورت مشاهده هرگونه علائم استرس در طوطی خود (مانند پرکنی، جیغ زدن بیش از حد، یا تغییر در اشتها)، با دامپزشک متخصص پرندگان مشورت کنید.

12. نیاز به بررسی منظم توسط دامپزشک متخصص پرندگان

طوطی‌های راهب مانند هر حیوان خانگی دیگری به مراقبت‌های پزشکی منظم نیاز دارند.به طور منظم طوطی خود را برای معاینات پزشکی به دامپزشک متخصص پرندگان ببرید.دامپزشک می‌تواند سلامت عمومی طوطی شما را ارزیابی کند، واکسیناسیون‌های لازم را انجام دهد، و در صورت وجود هرگونه مشکل سلامتی، آن را تشخیص دهد و درمان کند.مراجعه منظم به دامپزشک می‌تواند به تشخیص زودهنگام بیماری‌ها و جلوگیری از پیشرفت آنها کمک کند.انتخاب یک دامپزشک متخصص پرندگان با تجربه و دانش کافی در زمینه مراقبت از طوطی‌ها بسیار مهم است.قبل از مراجعه به دامپزشک، فهرستی از سوالات خود را تهیه کنید تا در طول معاینه از او بپرسید.

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در رفتار، اشتها، یا ظاهر طوطی خود، فورا با دامپزشک تماس بگیرید.

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است.با مراقبت‌های پزشکی منظم، می‌توانید از سلامت و شادابی طوطی خود مطمئن شوید.

13. پرکنی و علل آن

پرکنی (کندن پرها توسط خود طوطی) یکی از مشکلات شایع در طوطی‌های خانگی است.این رفتار می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله استرس، اضطراب، تنهایی، کمبود توجه، تغذیه نامناسب، بیماری‌های پوستی، و انگل‌ها.اگر متوجه شدید که طوطی شما شروع به کندن پرهای خود کرده است، باید علت این رفتار را شناسایی کنید و برای رفع آن اقدام کنید.برای تشخیص علت پرکنی، با دامپزشک متخصص پرندگان مشورت کنید.فراهم کردن محیط زندگی غنی، تعامل منظم با طوطی، و رژیم غذایی سالم می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب در طوطی کمک کند و از پرکنی جلوگیری کند.

در صورت وجود بیماری پوستی یا انگل، دامپزشک می‌تواند درمان مناسب را تجویز کند.

در برخی موارد، پرکنی ممکن است به یک عادت تبدیل شود و درمان آن دشوار باشد.در این موارد، دامپزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی یا آرام‌بخش تجویز کند.صبور باشید و به طوطی خود کمک کنید تا از شر این عادت بد خلاص شود.

14. لزوم یادگیری زبان بدن طوطی

برای درک بهتر نیازها و احساسات طوطی خود، باید زبان بدن او را یاد بگیرید.طوطی‌ها از طریق حرکات بدن، حالت پرها، و صداها با شما ارتباط برقرار می‌کنند.مثلا اگر طوطی شما پرهای خود را پف کند، ممکن است احساس سرما کند یا بیمار باشد.اگر بال‌های خود را باز کند و شروع به لرزاندن آنها کند، ممکن است خوشحال باشد و بخواهد بازی کند.اگر چشمان خود را ریز کند و به شما نگاه کند، ممکن است عصبانی یا ترسیده باشد.با مشاهده دقیق رفتار طوطی خود، می‌توانید به تدریج زبان بدن او را یاد بگیرید و به نیازهای او پاسخ دهید.

کتاب‌ها و مقالات زیادی در مورد زبان بدن طوطی‌ها وجود دارد که می‌توانید از آنها برای یادگیری بیشتر استفاده کنید.

توجه به جزئیات کوچک در رفتار طوطی می‌تواند اطلاعات زیادی در مورد احساسات و نیازهای او در اختیار شما قرار دهد.با گذشت زمان و تعامل بیشتر با طوطی خود، می‌توانید به طور شهودی متوجه شوید که او چه احساسی دارد.

15. اهمیت آموزش و تربیت

آموزش و تربیت طوطی‌های راهب از اهمیت بالایی برخوردار است. آموزش می‌تواند به کاهش رفتارهای مخرب، تقویت ارتباط بین شما و طوطی، و تحریک ذهنی او کمک کند. آموزش طوطی باید بر پایه تشویق و پاداش باشد. از تنبیه طوطی خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند باعث ترس و اضطراب در او شود. آموزش را با دستورات ساده شروع کنید و به تدریج دستورات پیچیده‌تری را به او آموزش دهید. از تشویقی‌های مورد علاقه طوطی (مانند خوراکی‌های کوچک) برای پاداش دادن به او استفاده کنید. جلسات آموزشی باید کوتاه و جذاب باشند تا طوطی خسته نشود. با صبر و حوصله، می‌توانید به طوطی خود ترفندهای مختلفی را آموزش دهید، مانند دست دادن، چرخیدن، و بالا رفتن از نردبان. آموزش و تربیت نه تنها برای طوطی مفید است، بلکه می‌تواند برای شما نیز سرگرم‌کننده و لذت‌بخش باشد.

16. نیاز به تعامل با دیگر طوطی ها

طوطی های راهب پرندگانی اجتماعی هستند و از تعامل با سایر طوطی ها لذت می برند.اگرچه تعامل با انسان ها برای آنها مهم است، اما نمی تواند جایگزین تعامل با هم نوعانشان شود.اگر قصد نگهداری از یک طوطی راهب را دارید، توجه کنید که تهیه یک جفت برای او می‌تواند بسیار مفید باشد.تعامل با دیگر طوطی ها به آنها کمک می کند تا رفتارهای طبیعی خود را بروز دهند، از جمله بازی، آواز خواندن و پرآرایی.در صورت عدم امکان نگهداری از دو طوطی، سعی کنید طوطی خود را به طور منظم به محیط هایی ببرید که در آنجا بتواند با سایر طوطی ها تعامل داشته باشد (مانند نمایشگاه های پرندگان یا پناهگاه های حیوانات).

هنگام معرفی دو طوطی به یکدیگر، احتیاط کنید و آنها را به تدریج با هم آشنا کنید تا از بروز درگیری جلوگیری شود.

نظارت بر تعامل طوطی ها با یکدیگر ضروری است تا از آسیب دیدن آنها جلوگیری شود.در صورت نگهداری از چند طوطی، فضای کافی و منابع کافی (مانند غذا و آب) را برای همه آنها فراهم کنید.

17. احتیاط در برابر گاز گرفتن

طوطی های راهب، مانند هر پرنده دیگری، میتوانند گاز بگیرند. گاز گرفتن می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله ترس، درد، عصبانیت، یا دفاع از خود. هرگز طوطی خود را مجبور به انجام کاری نکنید که نمی خواهد انجام دهد. هنگام نزدیک شدن به طوطی، آرام و ملایم باشید. اگر طوطی شما نشانه هایی از ترس یا عصبانیت نشان می دهد، از او فاصله بگیرید. به کودکان آموزش دهید که چگونه به درستی با طوطی رفتار کنند و از نزدیک شدن به او بدون نظارت بزرگسالان خودداری کنند. اگر طوطی شما گاز گرفت، فریاد نزنید و او را تنبیه نکنید. این کار می‌تواند باعث ترس و اضطراب بیشتر در او شود. علت گاز گرفتن را بررسی کنید و سعی کنید از تکرار آن جلوگیری کنید.

18. نیاز به امنیت در برابر خطرات

• 🔵گیاهان سمی: بسیاری از گیاهان خانگی برای طوطی ها سمی هستند. لیست گیاهان سمی را بررسی کنید و از قرار دادن آنها در دسترس طوطی خودداری کنید.
• 🔵سیم های برق: طوطی ها میتوانند سیم های برق را بجوند که خطر برق گرفتگی را به همراه دارد. سیم ها را بپوشانید یا از دسترس طوطی دور نگه دارید.
• 🔵ظروف آب باز: طوطی ها میتوانند در ظروف آب باز غرق شوند. ظروف آب را بپوشانید یا از ظروف کم عمق استفاده کنید.
• 🔵مواد شوینده و مواد شیمیایی: طوطی ها میتوانند مواد شوینده و مواد شیمیایی را مسموم کنند. مواد شیمیایی را دور از دسترس طوطی نگهداری کنید.
• 🔵درها و پنجره ها: هنگام باز کردن درها و پنجره ها مراقب باشید تا طوطی فرار نکند.

محیط زندگی طوطی های راهب باید در برابر خطرات احتمالی ایمن باشد. برخی از خطرات رایج عبارتند از:با رعایت نکات ایمنی، می‌توانید از سلامت و امنیت طوطی خود مطمئن شوید. هرگز طوطی خود را بدون نظارت در محیط بیرون رها نکنید، زیرا ممکن است گم شود یا توسط حیوانات وحشی شکار شود. از بهره‌گیری از ظروف تفلون خراشیده شده خودداری کنید، زیرا در هنگام گرم شدن میتوانند گازهای سمی تولید کنند.

19. اهمیت انتخاب مسئولانه

به سرپرستی گرفتن یک طوطی راهب یک تصمیم باید نباید عجولانه گرفته شود. قبل از تصمیم گیری، تحقیق کنید، با صاحبان طوطی های دیگر صحبت کنید و با یک دامپزشک متخصص پرندگان مشورت کنید. از خرید طوطی از فروشندگان غیرقانونی خودداری کنید. طوطی را از یک پرورش دهنده معتبر یا یک پناهگاه حیوانات به سرپرستی بگیرید. هنگام انتخاب طوطی، به سلامت و رفتار او توجه کنید. از خرید طوطی بیمار یا مضطرب خودداری کنید. قبل از آوردن طوطی به خانه، قفس، غذا و سایر وسایل مورد نیاز را تهیه کنید. با انتخاب مسئولانه، می‌توانید زندگی شاد و سالمی را برای خود و طوطی خود رقم بزنید.

20. هزینه های نگهداری

• 🔵هزینه خرید طوطی
• 🔵هزینه قفس و وسایل جانبی
• 🔵هزینه غذا
• 🔵هزینه ویزیت دامپزشک
• 🔵هزینه اسباب بازی و سایر وسایل سرگرمی
• 🔵هزینه بیمه حیوانات خانگی (اختیاری)

نگهداری از یک طوطی راهب هزینه هایی را به همراه دارد. این هزینه ها شامل موارد زیر می شود:با خرید وسایل با کیفیت و مراقبت صحیح از طوطی خود، می‌توانید از هزینه های غیر ضروری جلوگیری کنید. نگهداری از یک طوطی راهب می‌تواند یک تجربه ارزشمند باشد، اما باید از قبل برای هزینه های آن آماده باشید.