17 نکته درباره استفراغ خونی در سگ: علل، درمان و مراقبتهای خانگی
استفراغ خونی در سگ، که به آن هماتمزیس (Hematemesis) نیز گفته میشود، یک علامت هشدار دهنده است و نباید آن را نادیده گرفت. مشاهده خون در استفراغ سگ میتواند بسیار نگران کننده باشد، اما باید خونسردی خود را حفظ کرده و به سرعت به دنبال علت و درمان باشید. این مقاله به بررسی علل احتمالی، درمانهای موجود و مراقبتهای خانگی مرتبط با این عارضه میپردازد.

- 🔵1. زخم معده: زخم معده میتواند باعث خونریزی و در نتیجه استفراغ خونی شود.
- 🔵2. التهاب معده (گاستریت): التهاب لایه داخلی معده میتواند باعث آسیب به بافت و خونریزی شود.
- 🔵3. التهاب روده (انتریت): مشابه گاستریت، التهاب روده نیز میتواند باعث خونریزی شود.
- 🔵4. اجسام خارجی: بلعیدن اجسام خارجی میتواند به دستگاه گوارش آسیب رسانده و باعث خونریزی شود.
- 🔵5. سموم: برخی سموم، مانند سم موش، میتوانند باعث آسیب به دستگاه گوارش و خونریزی شوند.
- 🔵6. بیماریهای انعقادی: اختلالات انعقادی خون میتوانند باعث خونریزی غیرقابل کنترل در دستگاه گوارش شوند.
- 🔵7. تومورها: تومورهای دستگاه گوارش میتوانند باعث خونریزی و استفراغ خونی شوند.
- 🔵8. داروها: برخی داروها، مانند آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) میتوانند باعث تحریک معده و خونریزی شوند.
- 🔵9. بیماریهای انگلی: برخی انگلها میتوانند به دیواره معده و روده آسیب رسانده و باعث خونریزی شوند.
- 🔵10. آسیب ترومایی: ضربه یا آسیب به ناحیه شکم میتواند باعث خونریزی داخلی و استفراغ خونی شود.
- 🔵11. پانکراتیت: التهاب لوزالمعده (پانکراس) میتواند باعث عوارضی شود که منجر به استفراغ خونی میشوند.
- 🔵12. بیماری آدیسون: این بیماری غدد فوق کلیوی میتواند باعث مشکلات گوارشی و استفراغ خونی شود.
- 🔵13. بیماری کلیوی: نارسایی کلیوی میتواند منجر به تجمع سموم در بدن و در نتیجه استفراغ خونی شود.
- 🔵14. بیماری کبدی: نارسایی کبدی میتواند بر انعقاد خون تاثیر گذاشته و منجر به خونریزی و استفراغ خونی شود.
- 🔵15. استرس: استرس شدید گاهی اوقات میتواند منجر به گاستریت و استفراغ خونی شود.
- 🔵16. رژیم غذایی: تغییر ناگهانی رژیم غذایی یا مصرف غذای فاسد شده میتواند باعث تحریک معده و استفراغ خونی شود.
- 🔵17. بلعیدن خون از مجاری تنفسی: در مواردی، سگ ممکن است خون را از مجاری تنفسی (مانند بینی) ببلعد و سپس آن را استفراغ کند.
درمان استفراغ خونی در سگ به علت اصلی آن بستگی دارد. دامپزشک پس از معاینه و انجام آزمایشهای لازم، درمان مناسب را تجویز خواهد کرد. این درمان ممکن است شامل داروهای ضد استفراغ، آنتیبیوتیکها، داروهای محافظت از معده، مایع درمانی و در برخی موارد، جراحی باشد.
در مورد مراقبتهای خانگی، مهمترین اقدام، مراجعه فوری به دامپزشک است. پس از مراجعه به دامپزشک و دریافت دستورالعملهای لازم، میتوانید مراقبتهای زیر را در خانه انجام دهید:
درمان خانگی استفراغ خونی بدون تشخیص و تجویز دامپزشک توصیه نمیشود. با این حال، بعد از مراجعه به دامپزشک، برای بهبود سگ میتوانید رژیم غذایی ملایم (مانند آب مرغ بدون چربی و برنج پخته شده) را پس از گذشت دوره مشخص شده توسط دامپزشک شروع کنید و به تدریج غذای عادی سگ را به رژیم غذایی اضافه کنید. در صورت استفراغ مجدد، با دامپزشک تماس بگیرید.
استفراغ خونی در سگ: علل، درمان و مراقبتهای خانگی
استفراغ خونی در سگ: یک علامت هشدار دهنده
دیدن خون در استفراغ سگتان میتواند بسیار نگرانکننده باشد. این عارضه، که به آن “هماتمزیس” نیز گفته میشود، همیشه یک علامت هشدار دهنده است و نشان میدهد که مشکلی در سیستم گوارشی سگ شما وجود دارد. باید علت اصلی این مشکل را شناسایی کرده و به سرعت درمان را آغاز کنید. قبل از هر چیز، تاکید میکنیم که در صورت مشاهده استفراغ خونی در سگ خود، در اسرع وقت با دامپزشک تماس بگیرید. اطلاعات این مقاله به عنوان جایگزینی برای مشورت با دامپزشک نیست و صرفاً جنبه آگاهیبخشی دارد.
1. علل رایج استفراغ خونی در سگها
دلایل متعددی میتوانند باعث استفراغ خونی در سگها شوند، از جمله زخم معده، التهاب معده (گاستریت)، بلعیدن جسم خارجی، مسمومیت، بیماریهای ویروسی و انگلها.زخم معده میتواند ناشی از استفاده طولانی مدت از برخی داروها مانند NSAID ها (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی) یا عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری باشد.گاستریت میتواند ناشی از خوردن غذای فاسد، استرس، یا واکنش آلرژیک به غذا باشد.بلعیدن جسم خارجی، مانند اسباب بازی یا استخوان، میتواند باعث تحریک و آسیب به مری یا معده شود و منجر به خونریزی شود.مسمومیت با سموم موش، سموم ضد یخ یا سایر مواد شیمیایی میتواند باعث آسیب جدی به سیستم گوارشی و استفراغ خونی شود.
بیماریهای ویروسی مانند پارواویروس و دیستمپر میتوانند باعث استفراغ خونی در سگها، به ویژه توله سگها شوند.
انگلها، مخصوصا کرمهای قلابدار، میتوانند باعث خونریزی در روده شوند که ممکن است در استفراغ نیز دیده شود.
2. سایر علل احتمالی استفراغ خونی
علاوه بر موارد ذکر شده، علل دیگری نیز میتوانند باعث استفراغ خونی شوند، از جمله اختلالات لخته شدن خون، بیماریهای کبدی، تومورها، پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) و نارسایی کلیه. اختلالات لخته شدن خون میتوانند ناشی از مسمومیت با سموم موش، بیماریهای ارثی یا کمبود ویتامین K باشند. بیماریهای کبدی میتوانند باعث اختلال در تولید فاکتورهای لخته شدن خون و در نتیجه خونریزی شوند. تومورها در معده یا مری میتوانند باعث خونریزی و استفراغ خونی شوند. پانکراتیت میتواند باعث التهاب و آسیب به معده و روده شود و منجر به خونریزی شود. نارسایی کلیه میتواند باعث تجمع سموم در بدن شود که میتواند به سیستم گوارشی آسیب برساند و منجر به استفراغ خونی شود.
3. رنگ خون در استفراغ چه چیزی را نشان می دهد؟
رنگ خون در استفراغ میتواند سرنخهایی در مورد محل خونریزی در سیستم گوارشی ارائه دهد. خون روشن و تازه معمولاً نشان میدهد که خونریزی در مری یا معده رخ داده است. خون تیره و لخته شده، که شبیه تفاله قهوه است، معمولاً نشان میدهد که خونریزی در معده رخ داده و خون تا حدی هضم شده است. در صورت وجود خونریزی شدید، ممکن است خون روشن و تیره به طور همزمان در استفراغ دیده شود.
4. تشخیص علت استفراغ خونی
دامپزشک برای تشخیص علت استفراغ خونی، ابتدا یک معاینه فیزیکی کامل انجام میدهد و سپس ممکن است آزمایشهای مختلفی را تجویز کند، از جمله آزمایش خون، آزمایش مدفوع، رادیوگرافی (اشعه ایکس)، سونوگرافی و اندوسکوپی. آزمایش خون میتواند اطلاعاتی در مورد عملکرد اندامها، شمارش سلولهای خونی و وجود عفونت ارائه دهد. آزمایش مدفوع میتواند وجود انگلها یا خون مخفی در مدفوع را تشخیص دهد. رادیوگرافی میتواند وجود اجسام خارجی در معده یا روده را نشان دهد. سونوگرافی میتواند تصویر دقیقی از اندامهای داخلی ارائه دهد و وجود تومورها یا التهاب را تشخیص دهد. اندوسکوپی یک روش تشخیصی است که در آن یک لوله نازک و انعطافپذیر با یک دوربین در انتهای آن وارد مری، معده و روده میشود تا دامپزشک بتواند به طور مستقیم این اندامها را مشاهده کند و نمونهبرداری (بیوپسی) انجام دهد.
5. درمان استفراغ خونی
درمان استفراغ خونی بستگی به علت اصلی آن دارد. ممکن است شامل دارودرمانی، جراحی و یا مراقبتهای حمایتی باشد. در موارد گاستریت یا زخم معده، دامپزشک ممکن است داروهایی برای کاهش اسید معده، محافظت از مخاط معده و درمان عفونت تجویز کند. در صورت وجود جسم خارجی، ممکن است نیاز به جراحی برای خارج کردن آن باشد. در موارد مسمومیت، دامپزشک ممکن است از داروها برای خنثی کردن سم و حمایت از عملکرد اندامها استفاده کند. در موارد بیماریهای ویروسی، درمان معمولاً شامل مراقبتهای حمایتی مانند مایع درمانی و داروهای ضد تهوع است. در صورت وجود انگل، دامپزشک داروهای ضد انگل تجویز میکند.
6. دارودرمانی برای استفراغ خونی
داروهای مختلفی ممکن است برای درمان استفراغ خونی تجویز شوند، از جمله داروهای ضد تهوع، آنتیاسیدها، آنتیبیوتیکها، داروهای محافظت کننده از مخاط معده و داروهای ضد انگل. داروهای ضد تهوع به کاهش استفراغ و حالت تهوع کمک میکنند. آنتیاسیدها به کاهش اسید معده و تسکین سوزش معده کمک میکنند. آنتیبیوتیکها برای درمان عفونتهای باکتریایی تجویز میشوند. داروهای محافظت کننده از مخاط معده یک لایه محافظ روی دیواره معده ایجاد میکنند و از آسیب بیشتر جلوگیری میکنند. داروهای ضد انگل برای از بین بردن انگلهای موجود در سیستم گوارشی استفاده میشوند.
7. جراحی در موارد استفراغ خونی
جراحی ممکن است در مواردی که جسم خارجی در معده یا روده گیر کرده باشد، توموری وجود داشته باشد یا خونریزی شدیدی وجود داشته باشد که با دارودرمانی قابل کنترل نباشد، ضروری باشد. در حین جراحی، دامپزشک جسم خارجی را خارج میکند، تومور را برمیدارد یا محل خونریزی را ترمیم میکند.
8. مراقبت های حمایتی
مراقبتهای حمایتی نقش مهمی در درمان استفراغ خونی ایفا میکنند و شامل مایع درمانی، تغذیه مناسب و استراحت کافی است. مایع درمانی به جلوگیری از کم آبی بدن و حفظ تعادل الکترولیتها کمک میکند. تغذیه مناسب به بهبود سیستم گوارشی و تامین انرژی مورد نیاز بدن کمک میکند. استراحت کافی به بدن کمک میکند تا بهبود یابد.
9. آیا می توان استفراغ خونی را در خانه درمان کرد؟
در بیشتر موارد، استفراغ خونی در سگها نیاز به مراقبتهای دامپزشکی دارد و درمان خانگی توصیه نمیشود. با این حال، در موارد خفیف، با مشورت دامپزشک، ممکن است بتوانید برخی اقدامات حمایتی را در خانه انجام دهید. هرگز سعی نکنید به سگ خود داروهای انسانی بدهید، زیرا ممکن است برای او سمی باشند.
10. اقدامات اولیه در صورت مشاهده استفراغ خونی
در صورت مشاهده استفراغ خونی در سگ خود، آرامش خود را حفظ کنید، نمونهای از استفراغ را (در صورت امکان) جمعآوری کنید و فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. اطلاعات دقیقی در مورد مقدار خون، رنگ خون و علائم دیگری که سگ شما نشان میدهد، به دامپزشک ارائه دهید. از دادن غذا یا آب به سگ خود خودداری کنید تا زمانی که دامپزشک اجازه دهد.
11. تغذیه مناسب پس از استفراغ خونی
پس از اینکه سگ شما از استفراغ خونی بهبود یافت، باید به تدریج او را با یک رژیم غذایی ملایم و قابل هضم تغذیه کنید. دامپزشک ممکن است یک رژیم غذایی خاص را توصیه کند. از دادن غذاهای چرب، ادویهدار و غذاهای فرآوری شده به سگ خود خودداری کنید.
12. غذاهای مناسب برای دوره نقاهت
برنج پخته شده، مرغ آب پز بدون پوست و استخوان، گوشت چرخ کرده بدون چربی و غذای خشک مخصوص دستگاه گوارش از جمله غذاهای مناسب برای دوره نقاهت سگ شما هستند. مقدار غذا را کم و وعدههای غذایی را زیاد کنید.
13. اهمیت آب رسانی کافی
14. پیشگیری از استفراغ خونی
برای پیشگیری از استفراغ خونی، از دادن غذاهای نامناسب به سگ خود خودداری کنید، از مسمومیت او جلوگیری کنید، او را در برابر بیماریهای ویروسی واکسینه کنید و به طور منظم او را برای انگلزدایی به دامپزشک ببرید. اشیاء خطرناک را از دسترس سگ خود دور نگه دارید.
15. نظارت بر سگ بعد از درمان
پس از درمان استفراغ خونی، باید به طور دقیق سگ خود را تحت نظر داشته باشید و در صورت مشاهده هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن وضعیت، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. به تغییرات اشتها، سطح انرژی، مدفوع و استفراغ سگ خود توجه کنید.
16. نقش استرس در استفراغ خونی
استرس میتواند یکی از عوامل محرک استفراغ خونی در سگها باشد. تلاش کنید تا محیطی آرام و بدون استرس برای سگ خود فراهم کنید. از تغییرات ناگهانی در برنامه روزانه سگ خود خودداری کنید.
17. مراجعه منظم به دامپزشک
مراجعه منظم به دامپزشک برای معاینه و واکسیناسیون، نقش مهمی در حفظ سلامت سگ شما و پیشگیری از بسیاری از بیماریها، از جمله استفراغ خونی دارد.






همیشه فکر می کردم که استفراغ خونی در سگ ها فقط مربوط به خوردن اشیای خارجی است. اما بعد از اتفاقی که برای سگم افتاد فهمیدم موضوع خیلی پیچیده تر از این حرف هاست. سگ من یک بار بعد از استفراغ خون، دامپزشک تشخیص داد مشکل از یک عفونت باکتریایی در معده بوده که با چند روز آنتی بیوتیک درمان شد.
خیلی جالبه که چطور رنگ خون می تونه به تشخیص کمک کننده باشه. من خودم متوجه شدم وقتی خون استفراغ سگم تیره بود، دامپزشک گفت احتمالا خونریزی از قسمت های پایینی معده بوده. ولی وقتی روشن و قرمز بود، می تونه از مری یا دهنش باشه. این چیزها واقعا به تشخیص سریع تر کمک می کنه.
یک چیز دیگه که فهمیدم اینه که دادن خودسرانه داروهای انسانی مثل مسکن ها می تونه اوضاع رو بدتر کنه. یک بار نزدیک بود به سگم قرص ایبوپروفن بدم که خوشبختانه یک آشنا منو متوجه خطرش کرد. حالا همیشه قبل از هر کاری با دامپزشک مشورت می کنم.
حتما خیلی ها تجربه های متفاوتی با این موضوع دارن. بعضی وقت ها نکات کوچیکی که دیگران میگن می تونه کمک بزرگی باشه. خوشحال می شم اگر دوستان دیگه هم تجربه هاشون رو به اشتراک بذارن. شاید نظراتشون بتونه برای کسای دیگه هم مفید باشه.