همه ما در روابط خود به دنبال شادی و رضایت هستیم، اما گاهی اوقات، با وجود تلاش‌هایی که می‌کنیم، باز هم احساس خوشحالی کافی را تجربه نمی‌کنیم. این مسئله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که در این مقاله به بررسی 14 نکته مهم در این زمینه می‌پردازیم.

چرا گاهی در رابطه به اندازه کافی خوشحال نیستیم؟ 14 نکته

1. انتظارات غیر واقعی

داشتن انتظارات خیالی و دور از واقعیت از رابطه، یکی از بزرگترین دلایل نارضایتی است. فکر می کنیم رابطه باید همیشه عالی باشد و هیچ مشکلی وجود نداشته باشد، در حالی که اینطور نیست. انتظار اینکه همسرمان همیشه مطابق میل ما رفتار کند یا تمام نیازهای ما را برآورده کند، غیرمنطقی است و منجر به ناامیدی می شود. بهتر است انتظاراتمان را با واقعیت های زندگی و محدودیت های انسانی تطبیق دهیم. سعی کنیم رابطه را همانطور که هست بپذیریم، با تمام نقاط قوت و ضعفش. به جای تمرکز بر کاملا مطلوب ها، بر جنبه های مثبت رابطه تمرکز کنیم. یاد بگیریم که با تفاوت ها کنار بیاییم و انعطاف پذیر باشیم. انتظارات خود را با شریک زندگیمان در میان بگذاریم و در مورد آنها صحبت کنیم.

2. عدم ارتباط موثر

ارتباط ضعیف و ناکارآمد، سم مهلکی برای هر رابطه ای است.وقتی نمی توانیم به درستی با هم صحبت کنیم، سوء تفاهم ها و ناراحتی ها به وجود می آیند.عدم توانایی در بیان احساسات و نیازها، باعث می شود که طرف مقابل از خواسته های ما بی خبر بماند و نتواند به درستی به ما پاسخ دهد.اجتناب از صحبت کردن در مورد مسائل مهم و مشکلات، آنها را حل نمی کند، بلکه فقط به تعویق می اندازد و باعث وخیم تر شدن اوضاع می شود.یاد بگیریم که چگونه به طور موثر و سازنده با هم ارتباط برقرار کنیم.

به صحبت های طرف مقابل با دقت گوش دهیم، احساسات خود را به درستی بیان کنیم و از سرزنش و انتقاد خودداری کنیم.

تمرین کنیم که در مورد مسائل دشوار به طور صریح و با صداقت صحبت کنیم، بدون اینکه از بروز اختلاف نظر بترسیم.به جای حدس زدن افکار و احساسات طرف مقابل، از او سوال کنیم و سعی کنیم او را بهتر درک کنیم.به دنبال راه هایی برای بهبود ارتباط خود باشیم، مانند شرکت در کارگاه های آموزشی یا مطالعه کتاب های مربوطه.

3. عدم تعهد کافی

وقتی یکی از طرفین یا هر دو طرف به اندازه کافی به رابطه متعهد نیستند، احتمال بروز نارضایتی و ناخشنودی افزایش می یابد.تعهد به معنای پذیرفتن مسئولیت رابطه و تلاش برای حفظ و بهبود آن است.وقتی فردی به طور کامل متعهد نیست، ممکن است به راحتی از رابطه کناره گیری کند یا به فکر گزینه های دیگر باشد.عدم تعهد می‌تواند ناشی از ترس از صمیمیت، تجربه های تلخ گذشته یا عدم اطمینان به رابطه باشد.اگر متوجه شدید که به اندازه کافی متعهد نیستید، با خودتان صادق باشید و دلیل آن را بررسی کنید.در صورت نیاز، از یک مشاور کمک بگیرید.

با شریک زندگیتان در مورد تعهد خود صحبت کنید و سعی کنید به یک توافق مشترک برسید.

تعهد خود را با عمل نشان دهید.به قول هایتان عمل کنید، به نیازهای طرف مقابل توجه کنید و برای رابطه وقت و انرژی صرف کنید.

4. بی توجهی به نیازهای یکدیگر

در یک رابطه سالم، هر دو طرف باید به نیازهای یکدیگر توجه کنند و سعی کنند آنها را برآورده کنند. این نیازها میتوانند عاطفی، جسمی، فکری یا معنوی باشند. وقتی یکی از طرفین به نیازهای دیگری بی توجهی می کند، احساس می شود که دیده و شنیده نمی شود و ارزشی برای او قائل نیستند. بی توجهی به نیازها می‌تواند باعث ایجاد احساس تنهایی، خشم، نارضایتی و حتی افسردگی شود. برای اینکه از نیازهای طرف مقابل آگاه شوید، به او گوش دهید، به رفتار او توجه کنید و از او سوال کنید. سعی کنید بفهمید که چه چیزهایی برای او مهم هستند و چه چیزی باعث خوشحالی و رضایت او می شود. نیازهای طرف مقابل را جدی بگیرید و سعی کنید در حد توان خود آنها را برآورده کنید.

5. عدم وجود صمیمیت عاطفی

صمیمیت عاطفی، احساس نزدیکی، اعتماد و ارتباط عمیق با طرف مقابل است.وقتی این صمیمیت وجود نداشته باشد، رابطه سطحی و بی روح می شود.بدون صمیمیت عاطفی، نمی توانیم به طور کامل با طرف مقابل خود را به اشتراک بگذاریم، از او حمایت عاطفی دریافت کنیم و احساس امنیت و آرامش داشته باشیم.صمیمیت عاطفی نیازمند صداقت، آسیب پذیری، همدلی و پذیرش است.برای ایجاد صمیمیت عاطفی، با طرف مقابل در مورد احساسات و افکار خود صحبت کنید، به حرف های او با دقت گوش دهید و سعی کنید او را درک کنید.آسیب پذیر باشید و اجازه دهید طرف مقابل شما را همانطور که هستید ببیند، با تمام نقاط قوت و ضعف تان.

به احساسات طرف مقابل احترام بگذارید و سعی کنید در شرایط سخت از او حمایت کنید.

وقت با کیفیتی را با هم بگذرانید و فعالیت هایی انجام دهید که هر دو از آن لذت می برید.

6. حل نشدن اختلافات

اختلاف نظر و بحث و جدل در هر رابطه ای اجتناب ناپذیر است. مهم این است که چگونه با این اختلافات برخورد می کنیم. اگر اختلافات به درستی حل نشوند، میتوانند باعث ایجاد کینه و نفرت شوند. اجتناب از بحث و جدل یا سرکوب احساسات، مشکلات را حل نمی کند، بلکه آنها را زیر خاکستر پنهان می کند و شعله ور می شوند. برای حل اختلافات، باید با آرامش و احترام با هم صحبت کنیم، به دیدگاه طرف مقابل گوش دهیم و سعی کنیم به یک راه حل مشترک برسیم. از سرزنش، انتقاد و توهین خودداری کنیم و به جای آن بر یافتن راه حل تمرکز کنیم. اگر نمی توانیم به تنهایی اختلافات خود را حل کنیم، از یک مشاور کمک بگیریم. از اختلافات به عنوان فرصتی برای رشد و یادگیری استفاده کنیم.

7. عدم وجود قدردانی

قدردانی، یکی از مهمترین عوامل در حفظ و تقویت رابطه است.وقتی از طرف مقابل به خاطر کارهایی که برای ما انجام می دهد قدردانی نمی کنیم، احساس می شود که زحماتش نادیده گرفته می شود.قدردانی، باعث ایجاد احساس ارزشمندی و دوست داشته شدن در طرف مقابل می شود و او را تشویق می کند که به رفتارهای مثبت خود ادامه دهد.قدردانی می‌تواند به شکل های مختلفی ابراز شود، مانند تشکر کلامی، نوشتن یک یادداشت محبت آمیز، انجام یک کار برای طرف مقابل یا صرفا ابراز محبت و توجه.به خاطر چیزهای کوچک و بزرگ از طرف مقابل قدردانی کنید.

به او بگویید که چقدر از وجودش در زندگی خود خوشحال هستید و چقدر برای کارهایی که برای شما انجام می دهد ارزش قائل هستید.

قدردانی را به یک عادت روزانه تبدیل کنید.حتی برای چیزهای کوچک مانند آماده کردن یک فنجان چای یا گوش دادن به حرف هایتان، قدردانی خود را نشان دهید.

8. مقایسه رابطه با دیگران

مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، یکی از مخرب ترین کارها برای یک رابطه است. هر رابطه ای منحصر به فرد است و شرایط خاص خود را دارد. مقایسه، فقط باعث ایجاد احساس حسادت، نارضایتی و ناامیدی می شود. فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، این مشکل را تشدید کرده اند. افراد معمولا بهترین جنبه های زندگی خود را به نمایش می گذارند و ما با دیدن این تصاویر، احساس می کنیم که زندگی آنها عالی است و زندگی ما کمبود دارد. به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، بر نقاط قوت و جنبه های مثبت رابطه خود تمرکز کنید. به جای حسرت خوردن به زندگی دیگران، برای بهبود رابطه خود تلاش کنید. از دیدن بیش از حد شبکه های اجتماعی و مقایسه زندگی خود با دیگران خودداری کنید.

9. عدم وجود سرگرمی و هیجان

روابطی که فاقد سرگرمی، هیجان و تازگی هستند، به مرور زمان خسته کننده و یکنواخت می شوند. انجام فعالیت های جدید و هیجان انگیز، می‌تواند رابطه را زنده و شاداب نگه دارد. سرگرمی و هیجان، به رابطه انرژی می بخشند و باعث ایجاد خاطرات مشترک و تقویت صمیمیت می شوند. فعالیت هایی را پیدا کنید که هر دو از آن لذت می برید. می‌توانید به سفر بروید، ورزش کنید، فیلم ببینید، بازی کنید، به کنسرت بروید یا هر کار دیگری که به شما انرژی می دهد. سعی کنید چیزهای جدید را امتحان کنید و از منطقه امن خود خارج شوید. غافلگیری های کوچک و بزرگ، میتوانند به رابطه هیجان ببخشند. گاهی اوقات، یک تغییر کوچک در روتین روزانه، می‌تواند به رابطه طراوت ببخشد.

10. عدم توجه به سلامت روان

سلامت روان، نقش مهمی در کیفیت رابطه دارد. وقتی فردی از نظر روانی سالم نیست، نمی تواند به درستی با دیگران ارتباط برقرار کند، احساسات خود را کنترل کند و مشکلات را حل کند. مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، استرس و اختلالات شخصیتی، میتوانند به طور جدی رابطه را تحت تاثیر قرار دهند. مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید. به اندازه کافی بخوابید، غذای سالم بخورید، ورزش کنید و وقت کافی برای استراحت و تفریح داشته باشید. اگر شریک زندگی شما از نظر روانی مشکل دارد، از او حمایت کنید و او را تشویق کنید که به دنبال درمان باشد. رابطه خود را به عنوان یک منبع حمایت و امنیت عاطفی در نظر بگیرید.

11. کنترل گری و حسادت

کنترل گری و حسادت، سم مهلکی برای هر رابطه ای هستند. وقتی یکی از طرفین سعی می کند طرف دیگر را کنترل کند یا به او حسادت می ورزد، باعث ایجاد احساس خفقان، بی اعتمادی و نارضایتی می شود. کنترل گری می‌تواند به شکل های مختلفی ظاهر شود، مانند محدود کردن ارتباطات اجتماعی، بررسی تلفن همراه، تعیین نحوه لباس پوشیدن یا تصمیم گیری به جای طرف مقابل. حسادت، معمولا ناشی از عدم اعتماد به نفس، ترس از دست دادن یا تجربه های تلخ گذشته است. اگر متوجه شدید که کنترل گر یا حسود هستید، با خودتان صادق باشید و دلیل آن را بررسی کنید. در صورت نیاز، از یک مشاور کمک بگیرید. به جای تمرکز بر کنترل کردن طرف مقابل، بر بهبود خودتان تمرکز کنید. با شریک زندگی تان در مورد ترس ها و نگرانی های خود صحبت کنید و سعی کنید به یک تفاهم مشترک برسید.

12. عدم استقلال فردی

در یک رابطه سالم، هر دو طرف باید استقلال فردی خود را حفظ کنند. وابستگی بیش از حد به طرف مقابل، باعث می شود که فرد هویت خود را از دست بدهد و احساس خفقان کند. استقلال فردی به معنای داشتن علایق، دوستان، فعالیت ها و اهداف شخصی است. وقتی فردی استقلال دارد، می‌تواند از زندگی خود لذت ببرد و احساس رضایت داشته باشد. به جای اینکه تمام وقت و انرژی خود را صرف رابطه کنید، به علایق و اهداف شخصی خود نیز توجه کنید. وقت خود را با دوستان و خانواده خود بگذرانید. حفظ استقلال فردی، باعث می شود که رابطه شما سالم تر و پویاتر باشد. به طرف مقابل نیز اجازه دهید که استقلال خود را حفظ کند.

13. عدم توجه به ظاهر و جذابیت

با گذشت زمان، ممکن است افراد به ظاهر و جذابیت خود بی توجه شوند. این بی توجهی، می‌تواند باعث کاهش جذابیت برای طرف مقابل و در نتیجه نارضایتی در رابطه شود. توجه به ظاهر، به معنای پوشیدن لباس های زیبا، رعایت بهداشت فردی، ورزش کردن و مراقبت از پوست و مو است. تلاش برای جذاب بودن، نشان می دهد که شما برای طرف مقابل ارزش قائل هستید و می خواهید او را خوشحال کنید. از طرف مقابل خود بپرسید که چه چیزی برای او جذاب است و سعی کنید آن را در خود تقویت کنید. حتی با یک تغییر کوچک در ظاهر، می‌توانید به رابطه خود طراوت ببخشید.

14. عدم وجود اهداف مشترک

داشتن اهداف مشترک، باعث می شود که زوجین در یک مسیر حرکت کنند و برای رسیدن به یک هدف مشترک تلاش کنند. عدم وجود اهداف مشترک، می‌تواند باعث شود که افراد از هم دور شوند و احساس کنند که در جهت های متفاوتی حرکت می کنند. اهداف مشترک میتوانند شامل خرید خانه، بچه دار شدن، سفر کردن، تاسیس یک کسب و کار یا هر هدف دیگری باشند که هر دو طرف به آن علاقه مند هستند. با شریک زندگی تان در مورد اهداف خود صحبت کنید و سعی کنید اهداف مشترکی را پیدا کنید که هر دو طرف به آن متعهد باشند. برای رسیدن به اهداف مشترک، با هم برنامه ریزی کنید و با هم تلاش کنید. حتی اهداف کوچک و کوتاه مدت نیز میتوانند به رابطه انرژی ببخشند.